La habitación blanca 1999
La Habitación Blanca oso sinplea da, ia tribiala. Gizon batek telebista berri bat erosten du, azken modeloa, gailuarekiko duen adikzioa elikatzeko. Temati saiatzen da protagonista (Chete Lera) bere familia konbentzitzen, erosketa egokia eta aurrerakoia dela sinetsi dezaten. Oso modu patetikoan gertatzen diren elkarrizketak dira. Telebistari dagokionez, bakarrik pizten hasten da, irudi estatiko bat emanez: zuriz pintatuta dagoen gela bat. Irudia modu automatikoan eta noizbehinka agertzen hasten da, gizonaren obsesio bilakatu arte. Halako batean, pantailak protagonista xurgatzen du eta kaxaren barruan biluzik eserita agertzen da.
La Cabinan gertatzen den bezala, La Habitación Blanca ere amaiera ez da garrantzitsuena, kontakizuna baizik. Narrazio batzuek edozein trama justifikatzen dute. La Habitación Blancaren kasua da. Ordubetez, suspensea hazten doa, ikuslea erabat ontziratu arte; enigma gisa lehenik, kezka moduan ondoren, eztarrian igotzen den korapiloa bezala.
Antzezleak: Chete Lera, Fernando Guillén, José Ramón Argoitia, José Sancho, Nuria Hosta, Toni Sevilla, Txema Blasco
Iraupena: 52 minutu